Ο ΟΠΕΚΕΠΕ ανακοίνωσε την παράταση της προθεσμίας για τη συμπλήρωση του Αριθμού Ταυτότητας Ακινήτου (ΑΤΑΚ) στις δηλώσεις ΟΣΔΕ έως την 30ή Σεπτεμβρίου 2025. Η απόφαση δίνει μια προσωρινή «ανάσα» στους παραγωγούς που κινδύνευαν να χάσουν την προθεσμία, ωστόσο αφήνει άθικτα τα βαθύτερα προβλήματα που ταλανίζουν το σύστημα.
Η συμπλήρωση του ΑΤΑΚ έχει μετατραπεί σε έναν καθημερινό πονοκέφαλο για χιλιάδες αγρότες. Το μέτρο, που θεωρητικά στοχεύει στη διασφάλιση της διαφάνειας και της ορθής δήλωσης των αγροτεμαχίων, στην πράξη προσκρούει σε πλήθος δυσκολιών: από τα χωράφια με πολλούς συνιδιοκτήτες, μέχρι τις περιπτώσεις κληρονομιάς όπου οι διαδικασίες δεν έχουν ολοκληρωθεί.
Χαρακτηριστικό είναι ότι αρκετοί δήμοι και περιφέρειες δεν έχουν προχωρήσει σε καταχωρήσεις, ενώ σε άλλες περιοχές οι υπηρεσίες καθυστέρησαν λόγω έλλειψης προσωπικού ή θερινών αδειών. Ενδεικτικές είναι επίσης οι περιπτώσεις παραγωγών που καλλιεργούν ενοικιαζόμενες εκτάσεις: χωρίς τον σωστό ΑΤΑΚ από τον ιδιοκτήτη, οι αγρότες αδυνατούν να υποβάλουν δήλωση, με αποτέλεσμα να απειλείται η καταβολή των επιδοτήσεων. Ακόμη πιο δύσκολα είναι τα πράγματα για εκείνους που οι ιδιοκτήτες βρίσκονται μόνιμα στο εξωτερικό ή έχουν αποβιώσει χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία μεταβίβασης.
Όπως επισημαίνουν εκπρόσωποι των Κέντρων Υποδοχής Δηλώσεων, το πρόβλημα είναι συστημικό. Η πραγματική λύση δεν μπορεί να έρθει με διαδοχικές παρατάσεις, αλλά μόνο με την ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου και τη διασύνδεσή του με τον ΑΤΑΚ. Μια τέτοια μεταρρύθμιση θα έβαζε τέλος στην αβεβαιότητα και θα έδινε τη δυνατότητα για πιο δίκαιη και γρήγορη κατανομή των κοινοτικών ενισχύσεων.
Η τωρινή παράταση, αν και ανακουφίζει προσωρινά τους παραγωγούς, αναδεικνύει για ακόμη μια φορά την αδυναμία του κράτους να προχωρήσει σε οριστικές λύσεις. Αν δεν υπάρξει επιτάχυνση στην ολοκλήρωση του Κτηματολογίου και καλύτερη συνεργασία ανάμεσα στις υπηρεσίες, το ίδιο έργο θα επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο: παρατάσεις της τελευταίας στιγμής, αβεβαιότητα για τους αγρότες και καθυστερήσεις στις πληρωμές.
Η αγροτική παραγωγή, ωστόσο, δεν μπορεί να περιμένει. Η διασφάλιση της γης και των δικαιωμάτων των παραγωγών δεν είναι μόνο τεχνικό ζήτημα, αλλά στρατηγικής σημασίας για την ίδια την αγροτική ανάπτυξη της χώρας.
